Op d` Kermes! (ZVS 2007-10)

Abgelegt in Mundart

Geschrieben am 13.11.2011

Schlagwörter:

Fröjer wor d` Kermes et jrüeßt Fest end Dorp, un van wit her komen de Verwandten un jott Bekannten op d` Kermes zo Besöck. Do wur d` Spieß än klen Emeren nom Bäcker jebraht un wat säss noch derbej jehuurt. Den moch dan den Deech un de jroß Fladde dovan. Ich han nie me son Kaffeedeche met esovel Kuch un Fladde jesehn, wie för dem Krich bej min Jrueßelderen en Böt-schebich.

Fröjer joov et net esovel Kermesjeld an d` Kenner, wie dat högt üblich äs. Do han de Ken-ner noch mät Zantieme jezallt, iej se jet usjofen op en Karussel oder för en Ies. Se woren äver och net esue verwännt wie dat högt däcker de Fal äs. Se konnten sich noch över jeder kleen Jeschenk freuen un woren net esue övervol mät wer weeß wat för Krom. Son Kenner konnen sich och spo-der, wenn se jrueß sien, noch över alles freuen. Wie es en Moder saht, sä wöll nömen dat een Kend. Wenn se der mieh hät, könn se däm jo net mieh alles beeden. So e` Känd mennt och spoder end Leeven, et mösst eluter alles jebodde krejen.

Ävver, zor Kermes wor net nömen vör de Kaffedech ze sorjen. Do worren och ald en Rej Lögt zom Mettichessen do. Un esue wur jekoocht, en jot Rändflesch Zopp, zweierlei Fleesch, Jromberen, Jemös un noch Pudding än Formen. De Formen för de Pudding motten vörher, iej den Pudding dodrän jeschott wur, mät kaldem Wasser usjespolt werden, domät den sich hernoh us där Form stüürze les un net fastkleevte.

Dat wat ich no verzälle wor esue öm d’ 1840er – 1850er Johr. Domols jengen der Musiker op d’ Dörper wo Kermes wor un wo vel jonk Volek än en Hus wor, do spelten sä zom Danz op. Dat wor meestens blos ene Musiker un et wur dermeest än en Schür jedanzt. So ne Musiker wor domols ne Man us dem Hasevenn. Sä nannten hen einfach den Hasevenner.

Do wor och es fröjer än en Dorep hieeretter Kermes un än een Huus hatten se och ald zo Mettisch vell Besök. Dat jroueß Mädchen wor ald den Dech and decken för all de Lögt un d` Mo-der wor änd. Köchen and hantieren mät all dänne Kasselen un Pannen op d` Fornees. Se hat noch es jet Holz op d` Führ jedon. Dat Holz wor äver noch jet naas un se hatt än härer Arrag verjessen hännen an d` Fornees de Klapp för d` Pief opzemachen. Se wor och jrad net derbej wie us der Kö-chen en deck Qualemwolek kom. Et Mädchen reef us der Stuef: „Oh nee Moder! Wat hat der do henne för e` Looch opston?“ No wässt er och, waröm ich deskier es e Beld derbej han wollt.

Herbert Albring, Gerolstein

Bildtext:
Nen Oefen mät Oefespief änd Iesermuseum en Hüttingen bej Körperich. (noh bej Vianden, op d` dütscher Sit.)

Suche Themen

Suche Bücher und Filme

Warenkorb

Keine Produkte im Warenkorb.

ZVS Infobrief abonnieren

E-Mail-Adresse:

Ihre übermittelte E-Mail-Ardresse wird ausschließlich für den Newsletter-Versand gespeichert.
Es erfolgt keine Weitergabe an Dritte. Dieses Formular wird mit reCaptcha gegen Spam geschützt.
Weitere Hinweise zum Datenschutz finden Sie hier.